Ang Pangarap na Naging Tahanan ng Kapayapaan
"Kung saan ang mundo mo ay tahimik."
Nagsimula ang lahat sa isang simpleng panalangin. Sa kanilang prayer list, isinulat nina Joseph at Vheng Jambalos ang isang pangarap—isang lugar kung saan sila makakahanap ng kapayapaan, malalapit sa kalikasan, at maaaring maging pagpapala hindi lamang sa kanila kundi sa iba rin.
Isang araw, naimbitahan silang mag-camping. Doon nila unang naranasan ang simpleng ligaya ng pamumuhay sa kalikasan—ang sariwang hangin, ang katahimikan ng gabi na nilalambing ng tunog ng kuliglig, at ang masayang pagbati ng mga ibon sa umaga. Sa gitna ng kagubatan at kabundukan, natagpuan nila ang isang payapang mundo na parang yakap ng Diyos mismo.
Sa kanilang pagbabalik sa pang-araw-araw na buhay, hindi nawala sa kanilang isipan ang karanasang iyon. Paulit-ulit nilang binabalikan ang alaala ng pagiging malaya, malapit sa kalikasan, at tunay na masaya. Kaya't isang araw, nagdesisyon sila—bakit hindi namin gawin itong bahagi ng aming buhay?
Sinimulan nilang hanapin ang perpektong lugar—isang tahanan kung saan maaari silang mag-relax, magdasal, at mag-enjoy sa kalikasan. Isang lugar kung saan hindi lang sila, kundi pati ang iba, ay maaaring maranasan ang katahimikan at saya ng likas na mundo. At dito isinilang ang Lupang DalisDis.
Ngayon, ang Lupang DalisDis ay bunga ng kanilang panalangin, pagsusumikap, at pagmamahal sa kalikasan. Hindi lang ito isang campsite—ito ay isang kanlungan ng kapayapaan, isang lugar ng pagninilay, at isang biyayang nais nilang ibahagi sa lahat.
Maligayang pagdating sa Lupang DalisDis—kung saan ang mundo mo ay matahimik.